امروزه هوش مصنوعی بیش از هر چیز به خاطر ایجاد فرایندهای خودکار و الگوریتم های کارآمد خود در حل مسائل حوزه علوم طبیعی و فناوری شناخته شده است و تغییری که در نحوه مواجهه انسان با مشکلات دنیای واقعی و روند حل مسئله ایجاد کرده، از اهمیت بالایی برخوردار است. همین امر موجب بهره مندی حوزه‌های مختلف دانش و فناوری از جمله علوم انسانی از مزایا و ابزارهای آن شده است. هوش مصنوعی چیزی فراتر از مجموعه‌ای از معادلات ریاضی است. مهمترین عامل در هوش مصنوعی، منطقی است که فراتر از همه  معادلات ریاضی و الگوریتم‌های حاصل از آن ها در جریان است و دقیقا همین عامل منجر به حل مسئله می‌شود. علوم طبیعی و علوم انسانی نیز هر دو محصول تفکر منطقی انسان هستند، بنابراین می‌توان برای پیشبردشان از هوش مصنوعی استفاده کرد. درواقع، هوش مصنوعی می‌تواند روش‌های تحقیق، روش‌های آموزش و کاربردهای علوم انسانی را متحول کند. در این میان، سوال بنیادین این است که چگونه می‌توان از الگوریتم‌های ریاضی برای حل مشکلات حوزه های علوم انسانی نظیر ادبیات، فلسفه، تاریخ یا جامعه‌شناسی استفاده کرد؟